Το Campaign των 3 και 1/2 sessions

Με την πρώτη μου ανάρτηση θα ήθελα να ξεκινήσω με κάτι ελαφρύ.

Ιστορικά στοιχεία:
Τον Ιανουάριο του 2002 ο αγαπητός Oliva και κατά κόσμο Κώστας Π. αποφάσισε να βάλει τους παίκτες του (εμάς δηλαδή, βλ. κατωτέρω για ονόματα και σχόλια) να ψηφίσουμε σε ποιον κόσμο θα θέλαμε να παίξουμε. Η πλειοψηφία αποφάσισε να δοκιμαστούμε στο σκοτεινό Ravenlloft (τρομάρα μας). For the record εγώ είχα ψηφίσει Dragonlance. Μετά το τέλος αυτού του Campaign ο Lord Oliva κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η δημοκρατία δεν ταιριάζει στο fantasy setting και υποσχέθηκε στον εαυτό του να μην ξανακάνει το ίδιο λάθος.
Το τελευταίο session αυτού του campaign κράτησε περίπου μία ωρίτσα. Ξέρεται μέχρι να μαζευτούμε … να κάνουμε καφέδες κλπ. Την προηγούμενη μέρα είχα τη φαεινή ιδέα να κάνω μια κουβέντα με τον νέο μας Λόρδο για τους γιαλατζί κακούς υποστηρίζοντας ότι ένας πραγματικός κακός θα έπρεπε τσακ μπαμ να εξολοθρεύει τους εχθρούς του και όχι να κάθεται να λιβανίζει την ιδέα κάνοντας ηλίθια σχέδια βασανισμού τα οποία τελικώς αποκαλύπτει στους «καλούς» οι οποίοι βρίσκουν έτσι το χρόνο να γλιτώσουν. Έτσι λοιπόν η σκηνή της εξολόθρευσης μας ήταν σύντομη. Και με αυτήν έληξε άδοξα αυτό το campaign.
Ακολούθησε ποτάκι σε metal bar για να πάνε κάτω τα φαρμάκια στο οποίο όλοι είχαμε νευράκια.
Ο Κώστας μετά από «ώριμη σκέψη» αποφάσισε να μη μας παίξει ξανά αν δε γυρίσει ο Μιχάλης. Η ιστορική αυτή απόφαση (που φυσικά δεν κράτησε πολύ γιατί λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή κλπ) οδήγησε στην πρώτη σκέψη για την αναζήτηση νέων Dm καθότι προέκυψε έλλειψη.
Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί σχολιασμένη και συμπληρωμένη έκδοση του αυθεντικού ημερολογίου του Campaign το οποίο συνέγραψα (ναι ναι συνέγραψα) το 2002. Για την original version μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον συντάκτη (εμένα).

Ιανουάριος 2002

DM: Κώστας Π.
Ani, priest του Paladine: Μάρθα Α.
Dorian, fighter: Αλέκος Γ.
Dominic, paladin του Morninglord: Κώστας Ι.
Tas, thief: Ειρήνη Σ.
Malina, bard: Γεωργία Σ.

1ο session: 28/01/02
Το spell των Μάγων έγινε miscast και εγώ (όπου εγώ βάλε Ani) και η Τας βρεθήκαμε πάνω σε ένα δρόμο σε ένα δάσος. Πλησιάζουμε σε μια καλύβα και ένας παράξενος τύπος με το όνομα Ντομινικ μας καλεί να μας φιλοξενήσει γιατί λέει πως τη νύχτα είναι πολύ επικίνδυνα έξω. Από ότι καταλαβαίνω είναι knight. Διστάζει να μας δείξει το πρόσωπό του και όταν τελικά ύστερα από τις φωνές της Τας το κάνει καταλαβαίνουμε πως είναι ελφ. Είναι παράξενος, αλλά μου φαίνεται εντάξει. Μας λέει ότι ο κόσμος εδώ είναι πολύ προληπτικός ιδιαίτερα απέναντι στους χρήστες μαγείας. Μας λέει ότι βρισκόμαστε στη Barovia μια χώρα που αποτελείται από πέντε πόλεις.
Την επομένη το πρωί ένας από τους άρχοντες της πόλης περνά από εκεί και μας καλεί στο σπίτι του για δείπνο. Το όνομά του είναι Σλαβίνσκι. Μαζί του είναι ο γιος του Ντόριαν και η κόρη του Μαλίνα.
Μιλάμε με τον Ντόριαν και μου λέει πως κανείς δε μπορεί να φύγει από την Μπαρόβια που είναι « όλος ο κόσμος». Δεν πιστεύει ότι έρχομαι από ένα άλλο μέρος και νομίζει ότι του λέω ψέματα. Βγαίνουμε μια βόλτα και συναντούμε μια κηδεία. Κάποια γυναίκα φτύνει το holly symbol μου. Οι άνθρωποι εδώ πιστεύουν ότι οι θεοί δεν υπάρχουν. Είναι αλήθεια πως και εγώ δε νιώθω πια τον Paladine κοντά μου όπως παλιά και μου λείπει.
Μας καλούν σε ένα γάμο 6 ημέρες μακριά από εδώ. Θα πάμε όλοι μαζί. Η μητέρα της Μαλίνας μας έραψε υπέροχα φορέματα. Η Τας κάνει συνέχεια αταξίες. Ρωτάω τον Ντόμινικ πως προσεύχεται εδώ. Πιστεύει σε ένα θεό που ονομάζεται Λαθάντερ και είναι θεός της Αυγής. Τα νομίσματά μου έχουν αλλάξει και φέρουν πάνω τους το κεφάλι του άρχοντα του τόπου που ονομάζεται Στραχτ (πρόκειτε για τον Strahd Von Zarovich ή Στραχτ κατά τον παραδοσιακό ανω-πολίτικο τρόπο ανάγνωσης του ονόματος ο οποίος έμεινε στην ιστορία) . Το βράδυ κοιτώντας από το παράθυρο βλέπω έναν άντρα να περπατά στην άδεια πόλη. Την επομένη μαθαίνω πως το όνομά του είναι Τίμο. Υπηρετεί τον Στραχτ. Περνάμε δίπλα από τον Πύργο του Ravenloft ο οποίος είναι υπέροχος.
Μας υποδέχονται εγκάρδια. Έχει πολλούς nobles εδώ και νιώθω αμήχανα. Ευτυχώς η Μαλίνα μας έκανε μερικά μαθήματα πριν έρθουμε εδώ. Πριν το φαγητό έχει αγώνες και ένας άρχοντας θυμωμένος για την ήττα του προκαλεί τον φίλο μας Ντόμινικ σε αληθινή μονομαχία. Φοβάμαι πολύ και παρακαλώ τον Ντόριαν να εμποδίσει κάτι τέτοιο. Μαθαίνουμε ότι ένας άρχοντας που παλιά ήταν κύριος αυτού του μέρους κάτι σκαρώνει σε βάρος του οικοδεσπότη μας. Τον ενημερώνουμε. Μετά το φαγητό ο Ντόμινικ πάει στο χώρο της μονομαχίας και ευτυχώς κερδίζει. Έρχεται η ώρα του χορού. Μαθαίνουμε ότι στην οικογένεια της νύφης υπάρχει μια κατάρα απέθαντων. Στο μεταξύ έχει φτάσει ένας ξάδερφος του οικοδεσπότη.
Κατά τη διάρκεια του χορού γίνεται απόπειρα δολοφονίας κατά του οικοδεσπότη από τον αντίζηλό του ευγενή. Κατόπιν κάποιο σκοτεινό πλάσμα επιτίθεται στη νύφη. Ύστερα από λίγο δολοφονημένος βρίσκεται και ο γαμπρός και ο πατέρας του καταριέται τον οικοδεσπότη θείο της νύφης. Μετά από λίγο στο δωμάτιο της κοπέλας βλέπουμε τον ξάδερφο του οικοδεσπότη που στην πραγματικότητα είναι απέθαντος να παίρνει μαζί του το κορίτσι. Κάθε προσπάθεια να επέμβουμε φαίνεται μάταιη.

2ο session
Στο δεύτερο session ανακαλύπτουμε ότι ο πατέρας του Ντόριαν είναι ο Σάιφερ ή Βαν Ρίχτεν, πως ο Ζάροβιτς είναι Βαμπίρ. Σκοτώνεται η οικογένεια του Ντόριαν και της Μελίνας πλην αυτών. Φεύγουμε κυνηγημένοι για το διπλανό domain. Περίφημη είναι η σκηνή με την μπέρτα του Στραχτ για την οποία μπορεί κανείς να ρωτήσει τον Lord Oliva , ενδυματολόγο του Vampir συναδέλφου του.

3o session
Στο τρίτο session ο Ντόμινικ γίνεται λόρδος. Πως; Λοιπόν πήγαμε στην Nova Vasa- αγαπημένο μέρος βασανισμού priest και paladin από τον εκάστοτε DM. Εκεί όλοι οι κάτοικοι έπασχαν από μία αρρώστια η οποία έμοιαζε με λέπρα. Όλοι ήμασταν συγκλονισμένοι από τη δυστυχία που υπήρχε γύρω μας και προσπαθούσαμε αν χρησιμοποιήσουμε spells και ιδιότητες για να γιατρέψουμε τον κόσμο γύρω μας, τραβώντας απάνω μας την προσοχή των σκοτεινών δυνάμεων του Ravenloft (δηλαδή την σκοτεινή πλευρά του πολυαγαπημένου μας DM). Η Μελίνα αρρωσταίνει με λέπρα και προσπαθούμε μάταια να τη θεραπεύσουμε. Εμφανίζεται λοιπόν ένας Κάποιος στον Ντόμινικ, ο οποίος ήταν κομμάτι τσιμπημένος με την Μελίνα και ακολουθεί πάνω κάτω ο εξής διάλογος:
Κάποιος: Μπορώ να σε βοηθήσω με το έργο σου. Τι θέλεις;
Ντόμινικ: Θέλω να γιατρέψω τους ανθρώπους της Nova Vasa
Κάποιος: Με κάθε τίμημα
Ντόμινικ: Με κάθε τίμημα
Η συμφωνία έκλεισε και οι υπόλοιποι μάθαμε μόνο τμήμα της ιστορίας. Δηλαδή τις δύο πρώτες σειρές του ανωτέρω διαλόγου. Οπότε .. κανένας λόγος ανησυχίας. Εξολοθρεύουμε όλους τους κακούς (έτσι νομίζαμε) και σκοτώνουμε τον υποτιθέμενο Λόρδο της περιοχής περήφανοι όλοι για το εξαγνιστικό μας έργο ανυποψίαστοι για τις συνέπειες.

4ο session
Στο τέταρτο μέρος μας ο Λόρδος φίλος μας ανακαλύπτει ότι έγινε Λόρδος και μας σκοτώνει όλους.

Comments

Oliva said…
Σε ευχαριστώ sister για την ιστορία! Καλά που το θυμήθηκες; Μετά από αυτό το campaign τέρμα η δημοκρατία και ευτηχώς έγινε έτσι γιατί αρχίσανε να ξυπνάνε και άλλα μεγάλα πνεύματα ως DM. Μπορεί να μας φαίνεται ελαφρύ τώρα αλλά τότε ήταν λίγο σφίξιμο!!! Αυτός ο μανδύας του Στραχτ:-) έχει μείνει στην ιστορία!!! Θα τα πουμε το βράδυ!!!

Popular posts from this blog

Heroic Fantasy: Class Acts: Druid

Tales from the Post: Σκέψεις και μια αφιέρωση!

Planescape: Age of Spiders