Secrets of the Emeralds: Jade unchained.

...Η ησυχία της νύχτας σαν πέπλο κάλυπτε το μικρό σπίτι. Δύσκολα θα πίστευε κάποιος ότι αυτό το πανέμορφο σπίτι μέσα στο λιβάδι ήταν ακατοίκητο για χίλια χρόνια. Και όμως μια ζεστασιά γέμιζε το μυαλό σου καθώς διάσχιζες τον κήπο. Μπορούσες να ακούσεις τα νυχτοπούλια να κελαηδούν το τραγούδι της φιλοξενίας. Η Jade γύρισε το κεφάλι της για να δει αν είχε έρθει. Μπορεί να είχε αποχωριστεί τις θεϊκές της δυνάμεις εδώ και καιρό αλλά δεν τις χρειαζόταν για να νοιώσει την παρουσία του...

 ... "Άσε τα κόλπα Όλιβα και εμφανίσου τώρα" είπε σοβαρά η Jade. Μέσα από το σκοτάδι ένας γέρος άνδρας εμφανίστηκε. Τα μαλλιά του ήταν άσπρα και φορούσε μια γκρι στολή φτιαγμένη από ένα πολύ φθηνό ύφασμα. "Μάλιστα. Δεν έχω χρόνο για παιχνίδια Όλιβα για αυτό άσε τα μασκαρέματα σε εμάς στους Βάρδους μιας και τα ξέρουμε καλά, αν και πιστεύω ότι μας ξεπέρασες όλους..." είπε πλέον θυμωμένα η Jade, "Ήρθα για να πάρω το δικαίωμα που έχω για την αλήθεια. Είμαι έτοιμη να φύγω". Ο γέρος προχώρησε λίγα μέτρα προς το μέρος της και καθώς οι πρώτες ακτίνες του φεγγαριού άρχισαν να τον λούζουν η μορφή του άλλαζε. Πλέον υπήρχε δίπλα της ένας νεαρός άνδρας μπροστά της. Τα καστανά του μαλλιά άγγιζαν το σιδερένιο πέτο της ασημένιας πανοπλίας. Από εκεί και πέρα ξεκινούσε ενας μανδύας ο οποίος ήταν φτιαγμένος σαν από ζωντανό καθρέπτη. Στο στήθος του χαραγμένο το σύμβολο ενός χρυσού δράκου ο οποίος κοιμόταν κουλουριασμένος και μέσα του ένα σπαθί και μια άρπα σε διάταξη που σχημάτιζε ένα μεγάλο Χ...

 ... "Μακάρι να ήξερε ποιος πραγματικά είσαι. Κάθε φορά που σε βλέπω αλλάζεις μορφές. Πότε θα μου πεις;" μίλησε η Jade. "Η ζωή που έχω ζήσει είναι μεγάλη και δεν ήρθαμε εδώ για αυτό το πράγμα" απάντησε ο Όλιβα. "Ακόμα και την τελευταία στιγμή δεν πρόκειται να μου πεις τίποτα. Πάντα ήσουν μυστικοπαθής αλλά μετά από τόσα χρόνια που ζήσαμε μαζί θα έπρεπε τουλάχιστον να γνωρίζω τι συμβαίνει με εσένα" συνέχισε η Jade και ο Όλιβα σιώπησε και κατέβασε το κεφάλι. "Να σε ρωτήσω, μεγάλε λόρδε αυτού του κόσμου; Με αγάπησες ποτέ;" και η ειρωνία διαγράφτηκε στο πρόσωπο της. Ο Όλιβα δεν απάντησε και τα μάτια της Jade γέμισαν δάκρυα. "Είσαι ένας χαζός οποίος νομίζει ότι είναι ήρωας. Είσαι ένα παιδί. Είμαι έτοιμη να φύγω τώρα. Πρέπει να αναζητήσω το ποία είμαι, το ποιος είσαι. Είμαι σίγουρη ότι έξω από αυτή την φυλακή που έφτιαξες ο κόσμος είναι καλύτερος. Και αν τύχει και συναντήσω κανένα από τα πολλά πλάσματα που αποκαλούνται Όλιβα θα τον φτύσω ή καλύτερα θα το εξορίσω στην λήθη, στην λήθη όπου έβαλα την καρδία μου για εσένα". Η Jade σκούπισε τα πρόσωπο της και περίμενε. "Θα χρειαστείς χρόνο για την αναζήτηση σου Jade" είπε ο Όλιβα και άπλωσε το χέρι του...

 ...Μόλις έπιασε το χέρι του τα πάντα γύρω της άρχισαν να στροβιλίζονται. Μια δίνη από χρόνο και εικόνες περνούσαν μπροστά από τα μάτια τους. Πέρασε αρκετή ώρα και τότε η Jade είδε το τίποτα. Υπήρχε ένα κομμάτι από γη στην οποία στέκονταν οι ίδιοι και κανένας άλλος. "Τι είναι αυτό το μέρος Όλιβα; Όχι κανένα κόλπο για να μου αλλάξεις την απόφαση;" απόρησε η Jade. Ο Όλιβα κοίταξε στο μέρος της, "Εδώ ξεκίνησαν όλα. Σε έφερα ακριβώς πριν από την στιγμή που αποφάσισα να κοιμηθώ. Ήμουν μόνος και εδώ θρήνησα για όλη μου την ζωή. Όταν κουράστηκα έκλεισα τα μάτια και ονειρεύτηκα και τότε ο Σμαραγδένιος κόσμος ξύπνησε". "Καλό το μάθημα της ιστορίας αλλά δεν έχω χρόνο Όλιβα" τόνισε η Jade. "Σε έφερα εδώ λοιπόν γιατί μπορεί ο κόσμο μου να είναι παράξενος αλλά έχει χρόνο παράλληλο με όλες τις άλλες δημιουργίες. Από εδώ θα φύγεις και θα ξεκινήσεις την αναζήτηση σου έχοντας περισσότερο χρόνο. Εύχομαι να βρεις αυτό που ψάχνεις" και την πλησίασε. Αυτή με μια κίνηση απομακρύνθηκε από αυτόν. Μέσα από το κενό έμφανίστηκε ένα ασημένιο μονοπάτι. Η Jade χαμογέλασε και προχώρησε πάνω σε αυτό. Ήταν ελεύθερη...

 ...Ένας δυνατός άνεμος φύσηξε και η Jade εξαφανίστηκε. Ο Όλιβα έμεινε μόνος. Δεν έκανε καμιά κίνηση μόνο ένα δάκρυ κύλησε στο πρόσωπο του. Γύρισε την πλάτη του για να φύγει και ξαφνικά σταμάτησε. Κάτι υπήρχε στον αέρα. Ένα κομμάτι ύφασμα χόρευε νωχελικά στον αιθέρα. Ένα κόκκινο ύφασμα με την μυρωδιά της γυναίκας που αγάπησε...

Comments

... said…
Ρε Oliva, τί είναι αυτό το Τζαντέ? Τόσα variants είχε το Jade ελληνιστ: Τζαίηντ, Τζαίιντ, Τζαίειντ, Τζαίοιντ, Τζαίυντ,Τζέηντ, Τζέιντ, Τζέειντ, Τζέοιντ ή Τζέυντ. Το Τζαντέ κάτι από Τσοντέ μεταγλωτίσεις της δεκατίας του '70 φέρνει! Εκτός κι αν αυτός ήταν και ο λόγος της παραφθοράς!
Jade said…
Pes ta re MLE! Kati tetoia mou kanei o Μπόλιβα ( opws Bollywood, ki oxi Bolivar!)kai thn kopanaw na ksanavrw ton Ernioth : )
Oliva said…
Χεχε! Έχετε ένα δίκαιο. Βασικά κανένα όνομα της Jade δεν μου αρέσει στα ελληνικά και έτσι το άλλαξα με το original. Στο καλό μικρή Jade-) To bollywood ήταν πολύ καλό-)
Πάλι καλά δηλαδή που δεν το είδα εγώ όσο ήταν γραμμένο ελληνιστί!!!Σίγουρα θα έμπαινα στον πειρασμό να το διορθώσω(τι να κάνουμε, το OCD φταίει...)!

Popular posts from this blog

Heroic Fantasy: Class Acts: Druid

Tales from the Post: Σκέψεις και μια αφιέρωση!

Planescape: Age of Spiders