Posts

Showing posts from January 18, 2009

Μικρές αλλαγές.

Σήμερα ξεκινήσαμε ένα πείραμα με την Ανδρομέδα και από ότι φαίνεται πρέπει να πήγε καλά. Στην αρχή της σελίδας βάλαμε ένα νέο chat room το οποίο σε σχέση με το προήγουμε νο είναι άμεσο και δεν χρειάζεται να κάνουμε refresh. Νομίζουμε ότι είναι πιο βολικό για τους περισσότερους από εμάς. Η μοναδική σημαντική διαφορά πέρα από αυτό της αμεσότητας είναι ότι πάνω στο παράθυρο έχει ένα Link που λέει register. Ακολουθήστε τον σύνδεσμο και κάνετε καταχώρηση του nickname γιατί δυστυχώς πρέπει να είναι unique. Θα τα δουλεύουμε και τα 2 chat παράλληλα μέχρι να αποφασίσουμε ποιος μας βολεύει περισσότερο. Επίσης θα δοκιμάσουμε να το αλλάξουμε θέσεις για να δούμε πως θα φαίνεται στις οθόνες μας.

Secrets of the Emeralds: Timeline of E.W.

Νομίζω ότι στην αρχή θα πρέπει να προειδοποιήσω ότι αυτή είναι μια μεγάλη ανάρτηση. Πολύς όμως είναι και ο χρόνος από τότε που ξεκίνησα με το project του E.W. Όλα αυτά τα χρόνια κρατούσα σημειώσεις είτε σε χαρτί είτε στον υπολογιστή μου. Με τα λίγα και με τα πολλά σας παρουσιάζω το πρώτο αναλυτικό (στον βαθμό που μας επιτρέπεται ) timeline του E.W. Θα είναι καλό να υπάρχει σαν αναφορά για τον κόσμο αυτό και σίγουρα θα βοηθήσει τους παίχτες που θα λάβουν χώρα στο campaign μετά το Πάσχα όπου το Emerald θα περάσει στην 4th edition. Θα ήθελα να ευχαριστήσω βαθύτατα τον φίλο μου τον MLE οποίος με παρότρυνε να προσπαθήσω αυτό το εγχείρημα και ουσιαστικά με ενέπνευσε, την Ανδρομέδα για το απλό αλλά δυνατό go for it, τον Athar οποίος θέλει να τα μάθει όλα όσον αφορά το Σμαράγδι και όσους συμμετείχαν και θα ξανασυμμετέχουν στον κόσμο αυτό. Ιδιαίτερες ευχαριστίες στην Margo η οποία αν και είναι ανήμερη για το project θα ξέρει πολύ σύντομα ότι θα έρθει η σειρά μας για να γράψουμε έστω και με λίγε

MLE

Έπειτα από συζήτηση με την Andromeda αποφάσισα να μεταφράσω κάποιες από τις θεωρίες που έβγαλα κάποια χρόνια πρίν (δε λέμε πόσα δε μας συμφέρει) για το παιχνίδι για δύο λόγους: πρώτον για να μη μου τα χώσετε κάποια στιγμή ότι δε γράφω τίποτα (τα background μου για όσους τα θυμούνται δε χωράνε σε ένα blog οπότε οι θεωρίες μου φαίνεται είναι το μόνο που μπορούσα να ανεβάσω) και δεύτερον γιατί με τα χρόνια έχουμε κάνει τόσο μπλα μπλα σε custom rules (πολλές φορές χρόνια μπροστά από την TSR) που είναι κρίμα να τα παραβλέψουμε. Ιδού λοιπόν ένα κομμάτι από ένα αρχείο ονόματι «Δουλεύοντας με τα campaign» (εμπνευσμένο από τα σχόλια Margo, Oliva περί δημοκρατίας στο παιχνίδι). Σημειώστε ότι κάποια κομμάτια με ... τα πήδηξα (ο πηδηχτούλης!) γιατί και η μετάφραση είναι ζόρικη (και thn βαριέμαι) αλλά και είναι πιο σχετικά με τον δικό μου κόσμο (ονόματα δε λέμε, δε κάνει). Δουλεύοντας με τα campaign .... ιε) "campaign" = "DM's truth". Αυτό σημαίνει ότι το campaign ανήκε

Darkstar: Το σκοτεινό άστρο ανατέλλει...

Πόνος .Η λέξη είχε λάβει μια τελείως διαφορετική έννοια από αυτή που ήξερε. Όλος του ο κόσμος,όλο του το είναι είχαν κατακλυστεί από πόνο. Κάθε νεύρο,κάθε άκρο του σώματος του αλλά πολύ περισσότερο απ’όλα,η αθάνατη ψυχή του πονούσαν. Ένας τυφώνας συναισθημάτων τον είχε κυριεύσει.Φόβος.Θλίψη.Θυμός.Μίσος.Πόθος.Λαχτάρα για έναν έρωτα που ήξερε καλά πως πότε δεν θα μπορούσε να βιώσει. Συνδυασμοί δυνατοτήτων που ποτέ δεν θα πραγματοποιούνταν. Όχι τώρα πιά. Όχι χωρίς εκείνη...Όχι τώρα που την είχαν πάρει από κοντά του. Τώρα που ήταν νεκρή. Η προκατάληψη,οι δεισιδαιμονίες και το τυφλό μίσος των θρησκόληπτων ανθρώπων τους είχαν οδηγήσει να επιτεθούν χωρίς προειδοποίηση στο μικρό καραβάνι ξωτικών που έτυχε να περνάει κοντά από το χωριό τους. Κανένας δεν είχε γλυτώσει από την καταστροφή..Ούτε τα ζώα,ούτε οι γέροι,ούτε τα μικρά παιδιά. Ούτε εκείνη. Βιώματα της παιδικής ηλικίας, απωθημένα, φόβοι και συμπλέγματα "εκρήγνυνται" όταν οι περιστάσεις τα ευνοούν και καθορίζουν τ

BΡΕΘΗΚΕ

Χαιρετώ και εγώ με την σειρά μου.Έχω να αναφέρω την εύρεση αριστερού αφτιού το οποίο έγραφε απο πίσω: "Eίμαι λεπρός.Σε περίπτωση που βρείτε αυτό το αφτί,παρακαλώ στείλτε το Κολάσεως 32,6ος όροφος,Elazar.Eυχαριστώ!"Μην ρωτήσετε πως χώρεσαν όλα αυτά σε ένα αφτί,παιχνίδι φαντασίας παίζουμε,χρησιμοποιήστε την...

Ο δρόμος της επιστροφής

Image
Είμαι πάλι εκεί από όπου έφευγα πρώτινος για να γλυτώσω την ζωή μου. Έφυγα γεμάτος μίσος για όλα αυτά που άφηνα πίσω μου, ακόμα και για σένα μητέρα. Σε μισούσα που τον αγαπούσες πιο πολύ, που τον θεωρούσες ξεχωριστό, καλύτερο από μένα. Κι όμως μέσα μου σ'αγαπούσα και ήθελα να σου αποδείξω την αξία μου. Και να'μαι τώρα πάλι εδώ, ίσως γιατί η μοίρα το διάλεξε, ίσως γιατί ένα κομμάτι του εαυτού μου έμεινε πάντα εδώ και δεν έφυγε ποτέ. Γύρισα πίσω με άλλα μυαλά, χωρίς μίσος, μόνο με συγχώρεση και αγάπη στην καρδιά μου, για να βρω όλα αυτά που έχασα, ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως θα χαθώ μαζί τους. Δεν με φοβίζει πια ο θάνατος, το μόνο που με φοβίζει είναι η έλλειψη της αγάπης και της οικογενειακής στοργής. Ταξίδεψα δυο χρόνια, κι όμως νιώθω μια αιωνιότητα μακριά από όλα αυτά που άφησα πίσω, ίσως γιατί το μίσος δεν με κυριεύει πια, ούτε η ζήλια. Η μοίρα θέλησε να βρω τον αδερφό μου, και αυτός με την σειρά του με έμαθε να αγαπώ χωρίς ανταλλάγματα και να συγχωρώ. Του υποσχέθηκα

Η Ατάκα Του Αθώου Έφηβου

Στην δεκαετία του 90 (θυμάσαι τοτε...;) εγώ μπήκα στην όλη pen n paper DnD φάση με τον κολλητό μου (τότε) τον Άγγελο (Cernunos για τους μυημένους) και την παρέα του. Για την ιστορία όλοι τους ζούνε πλέον Αγγλία και χαθήκαμε εδω και 5 χρόνια. Σχεδόν κάθε μέρα πηγαίναμε για καφέ στην Τζαζ ή Σνόμπ και αναλύαμε...και αναλύαμε...και αναλύαμε! Και φυσικά δεν συζητούσαμε για πολιτικά γεγονοτα, τον ΠΑΟΚ ή άλλα τέτοια ποταπά θέμματα, αλλά για την πορεία του παιχνιδιού. Έπειτα κουβεντιάζαμε σε πιό φιλοσοφική βάση για τους κόσμους τις ράτσες και ούτω καθεξίς. Τέλος πάντων, κατά τις 12 το βράδυ πληρώναμε τον καφέ τις 5 μπύρες και ότι άλλο είχε πιεί ο καθένας από τις 3 το μεσημέρι και φεύγαμε, αφήνοντας τους σερβιτόρους να μας κοιτάνε περίεργα και τους τριγύρω θαμώνες να αναστενάζουν με ανακούφιση που φύγαν οι τρελλοί!!! Αυτό γιατί ώρες ώρες παρασυρόμασταν και από το τραπέζι μας ακούγονταν ιαχές μάχης, έξυπνα τσιτάτα στην γλώσσα των ξωτικών, σκοτεινές ψαλμωδίες και συμβουλές όπως " πέντε εύκολ

Secrets of the Emeralds: The Creation of Races, Part 2

...Αφού φάγαμε και ξεκουραστήκαμε οι πρώτες πορτοκαλί ακτίνες του δειλινού άρχισαν να χτυπούν τον λευκό πύργο ,τον Ivory tower. Οι 2 βάρδοι κοίταξαν ο ένας τον άλλον και ξεκίνησαν το τραγούδι εξιστορώντας την ιστορία των υπολοίπων φυλών του Emerald World... ...Το Ταράσκ αποτελεί ένα μυστήριο μέχρι και σήμερα. Είναι ένα πλάσμα τεραστίων διαστάσεων σαν μια οροσειρά το οποίο υπηρετεί τον Άφθαρτο Ρόλαντ, δηλαδή τον θεό της μαγείας Υπάρχουν φήμες ότι το δέρμα του χρησιμοποιήθηκε στην αρχή του κόσμου για να φτιαχτεί πάνω του ο νέος αυτός κόσμος και για αυτό τον λόγο το Ταράσκ έκανε χιλιάδες χρόνια μέχρι να επανεμφανιστεί στον Σμαραγδένιο κόσμο... ...Οι νάνοι, τα Halflings και τα γνωμικά είναι μια άλλη περίεργη ιστορία μιας και δημιουργήθηκαν την ίδια περίοδο με τους ανθρώπους αλλά δεν εμφανίστηκαν για χιλιάδες χρόνια. Κρυμμένες αυτές οι φυλές αναπτύχθηκαν παράλληλα με τα ανθρώπινα βασίλεια αλλά έκαναν την εμφάνιση τους τα τελευταία 1000 χρόνια πριν την διάσπαση του Σμαραγδιού. Η χρονική στιγ

Το Campaign των 3 και 1/2 sessions

Με την πρώτη μου ανάρτηση θα ήθελα να ξεκινήσω με κάτι ελαφρύ. Ιστορικά στοιχεία: Τον Ιανουάριο του 2002 ο αγαπητός Oliva και κατά κόσμο Κώστας Π. αποφάσισε να βάλει τους παίκτες του (εμάς δηλαδή, βλ. κατωτέρω για ονόματα και σχόλια) να ψηφίσουμε σε ποιον κόσμο θα θέλαμε να παίξουμε. Η πλειοψηφία αποφάσισε να δοκιμαστούμε στο σκοτεινό Ravenlloft (τρομάρα μας). For the record εγώ είχα ψηφίσει Dragonlance. Μετά το τέλος αυτού του Campaign ο Lord Oliva κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η δημοκρατία δεν ταιριάζει στο fantasy setting και υποσχέθηκε στον εαυτό του να μην ξανακάνει το ίδιο λάθος. Το τελευταίο session αυτού του campaign κράτησε περίπου μία ωρίτσα. Ξέρεται μέχρι να μαζευτούμε … να κάνουμε καφέδες κλπ. Την προηγούμενη μέρα είχα τη φαεινή ιδέα να κάνω μια κουβέντα με τον νέο μας Λόρδο για τους γιαλατζί κακούς υποστηρίζοντας ότι ένας πραγματικός κακός θα έπρεπε τσακ μπαμ να εξολοθρεύει τους εχθρούς του και όχι να κάθεται να λιβανίζει την ιδέα κάνοντας ηλίθια σχέδια βασανισμού τ

VAMPIRE-Η ΑΡΧΗ

Όταν συνήλθα ήταν πλέον αργά,κρατούσα στα χέρια μου τον πατέρα μου,ήταν πλέον νεκρός. Δεν ήξερα τι έγινε. Ήμουν θολωμένη,όλα έγιναν πολύ γρήγορα,το μόνο που θυμάμαι ήταν εκείνος ο άντρας. Τι μου έκανε?Υπήρχαν παντού αίματα,πρέπει να θυμηθώ,τι έκανε αυτός ο άντρας εδώ?Δεν ξέρω ούτε το όνομα του... Ο μικρός μου αδελφός, που ήταν μόλις 8 μηνών άρχισε να κλαίει, πίστευα πως τον μισούσα, ήταν ο λόγος που χάσαμε την μητέρα μου,δεν άντεξε στην γέννα. Όταν έφτασα στην κούνια του, σταμάτησε να κλαίει,ήταν σαν να είχε παγώσει, με το που τον πλησίασα ένιωσα πολύ περίεργα,ένιωθα μια δίψα,κάτι ήθελα από αυτόν αλλά δεν ήξερα τι. Ένιωθα το σώμα μου να υποφέρει κ ξαφνικά τα δόντια μου... Πανικοβλήθηκα...τι μου συμβαίνει?Άφησα τον αδελφό μου κ έτρεξα στο σαλόνι,ήταν εκεί. Ο άντρας που θυμόμουνα,στεκόταν άπλα και με κοιτούσε. Τι μου συμβαίνει?Ποιος είσαι?Άρχισα να ρωτάω τα πάντα,έπρεπε να καταλάβω,έπρεπε να μάθω την αλήθεια. Η μόνη απάντηση που πήρα ήταν το όνομα του,κ.Τζόναθαν.Τι μου έκανες?Γιατί σκότω

Secrets of the Emeralds: Creation of the Races, Part 1

...Αυτή η εβδομάδα μου στάθηκε σχεδόν αδύνατον να εντοπίσω του Άφθαρτους βάρδους του Emerald World. Εκεί που ήμουν αποφασισμένος να σταματήσω την αναζήτηση μου ένας μικρός ιστός μαγείας με οδήγησε στο περίφημο Ivory Tower. Στο πελώριο αυτό λευκό και εγκαταλελειμμένο πύργο φημολογείται ότι αποτέλεσε την πρώτη κατοικία των θεών μέχρι 20000 TC (Time of Creation). Εκεί λοιπόν έφτασα ακριβώς στην σκηνή την οποία ο Μαρσάλα και ο Χάνσι άρχισαν να υφαίνουν μια ιστορία...την ιστορία της δημιουργίας των φυλών του κόσμου...Μια πραγματικά ενδιαφέρουσα ιστορία η οποία ξεδιαλύνει το πέπλο της ομίχλης το οποίο καλύπτει τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας του κόσμου μας... ...Η πρώτη φυλή η οποία πάτησε το πόδι της στον E.W ήταν οι άνθρωποι. Αγαπημένη δημιουργία του Oliva και αγαπημένο παιχνίδι για τον Azrael. Οι άνθρωποι λοιπόν ήταν η φυλή η οποία άνοιξε τα μάτια της σε τότε μακρινό και επικίνδυνο κόσμο. Ας μην ξεχνάμε ότι εκείνες τις εποχές ο κόσμος ήταν ακόμα σε δημιουργία και η γη άλλαζε με μεγάλο ρυ

Η Αρχή

...Και τώρα που καθήσαμε τρίγυρω απ'τη φωτιά, ακούγοντας τα φύλλα να θροϊζουν στον νοτιά, την ιστορία του Elijah θα σας πω, και το λαούτο μου θα παίζει τον σκοπό... ...Elijah Vulrax ήταν το όνομα του, και όλοι κρύβαν τα πουγκιά στο πέρασμα του, ήταν αρχηγός της συντεχνίας των κλεφτών, ο ποιό τίμιος μεταξυ λοποδυτών! ...Ευγενής δεν ήταν, όπως δείχνει το όνομά του, μα στις ταβέρνες ευγενείς ήταν η συντροφιά του, να πλέκουν τις πλεκτάνες τους με την συντεχνία, παλιούς θησαυρούς αναζητούσαν και βιβλία.  ...Σε μια ταβέρνα από αυτές δούλευε η Istara, κερνούσε κρασί και διασκέδαζε τον κόσμο με κιθάρα, κι αν κάποιος να νιώσει την σάρκα της τη νύχτα προσδοκούσε, ο Elijah μέσα στις σκιές κρυφά καραδοκούσε. ...Μια βραδυά που τέλειωσε κάποιο μεγάλο γλέντι, η Istara μπήκε στο μάτι της πόλης του αφέντη, έστειλε τη φρουρά του το κορίτσι να του φέρει, μα ο Elijah τους απέτρεψε με σπάθα και μαχαίρι! ...Από αγαπητοί της πόλης γίναν κυνηγημένοι, βρεθήκανε στην εξοχή κι οι δυό κατατρεγμένοι, απτόητοι

Osirius ...even death may die...

...Άλλη μια μικρή ιστορία ενός χαρακτήρα ο οποίος όμως δεν του δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να ξεκινήσει την καριέρα του σε κανένα κόσμο του DnD. Συμβαίνουν και αυτά.. Ο χαρακτήρας ξεκίνησε την ζωή του από το Πανδαιμόνιο ( στην 4th edition λογικά θα μεταφερθεί κάπου στο Astral Plane. Εκεί λοιπόν θα το μεταφέρω αφού τον τροποποιήσω για την τελευταία έκδοση μιας και ανήκει στην 2.5 edition δηλαδή στους κανόνες του Skills and powers...Θα ήταν καλό αν ήθελε κάποιος από εμάς να γράψει την ιστορία όλων των θεών του θανάτου από τον Jergal μέχρι τον Kelemvor... ( Αφού έγραψα όλο το κείμενο ξαφνικά μου ήρθε στο μυαλό ότι μοιάζει σαν αγγελία....κοινώς ένα Tiefling ψάχνει campaign για να βγάλει τα απωθημένα του..χεχε..)  Osirius The Bastard Death ...even death may die... ...Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε ένα μοναστήρι του θεού Murkyl. (πολύ γέλιο αυτό το όνομα όπως πάντα..). Ένας ιερέας στην υπηρεσία του θανάτου δεν φέρνει στο μυαλό σας και την καλύτερη των εντυπώσεων αλλά για εμένα ήταν μια χαρά. Η μοναδικ

Μια ολόκληρη εβδομάδα λειτουργίας.

Καλημέρα σε όλους και σε όλες. Σήμερα το blog έφτασε αισίως στην πρώτη εβδομάδα της λειτουργίας τους. Θέλω να σας ευχαριστήσω που δεχτήκατε να συμμετάσχετε σε αυτό το project το οποίο στην αρχή ξεκίνησε σαν αστείο αλλά από ότι φαίνεται θα προχωρήσει πολύ ακόμα. Ιδιαίτερες ευχαριστίες στους “νεότερους” στην παρέα μας οι οποίοι αποφάσισαν να δοκιμάσουν κάποιοι από αυτούς για πρώτη φορά να γράψουν κάτι και άλλοι από αυτούς να έχουν περάσαν χρόνια μέχρι να ξαναπροσπαθήσουν. Συγχαρητήρια στο καλλιτεχνικό τμήμα της παρέας την Ανδρομέδα και την Μαργκό που με κόπο κατάφεραν να ομορφύνουν κατά πολύ αυτό που βλέπουμε στις οθόνες μας. Σίγουρα θα πειραματιστούν ακόμα περισσότερο στην διάρκεια και για αυτόν τον λόγο θα πρέπει να τις στηρίζουμε με σχόλια, προτάσεις και το γενικότερο feedback μας. Αλλά δεν πρέπει να σταθούμε εδώ. Καλό είναι να διαβάζουμε τις ιστορίες των συγγραφέων μας έτσι ώστε να αφήνουμε σχόλια και ιδέες με αποτέλεσμα την διευκόλυνση κατά την δημιουργία της ιστορίας. Είναι ένα πολ