Το ημερολόγιο της Morgain Akroth
Πως πήγα στο εκεί Σήμερα ήταν η πιο παράξενη μέρα που πέρασα ποτέ. Σαν ξύπνησα το πρωί και συνειδητοποίησα ότι ο Ντάαρχ Ελ Μιρ είχε πια φύγει με έπιασε πανικός. Βάλθηκα να ψάχνω στην πόλη να τον βρω αν και μέσα μου ήξερα ότι δε θα γύριζε πίσω. Δεν ήθελα να παραδεχτώ ότι είχα μείνει πια μόνη. Ότι έπρεπε να βρω ένα τρόπο να ζω τον εαυτό μου. Είχα συνηθίσει μια ζωή να με φροντίζουν άλλοι. Αν μερικές φορές έδειχνα κάποια τόλμη αν μ’ άρεσε να τρυπώνω σε ξένα σπίτια, να τριγυρνώ το βράδυ μακριά από το ναό το έκανα περισσότερο για διασκέδαση επειδή βαριόμουν όχι επειδή είχα κάποια ανάγκη. Τώρα όμως οι κακές μου συνήθειες είναι το μόνο στο οποίο ίσως μπορώ να βασίζομαι. Η μια αναποδιά έφερε την άλλη. Τριγυρνώντας απελπισμένη στην πόλη έπεσα πάνω σε μια συμμορία ληστών. Μου πήραν όλα μου τα χρήματα και σα να μην έφτανε αυτό μου έκλεψαν και τα ρούχα μου. Και με παράτησαν σε αν δρομάκι της πόλης. Τα ξημερώματα ξύπνησα από το κρύο Μόλις που κατάφερα να χωθώ στο διπλανό πανδοχείο και να κλέψ