Phae Storyteller, the Queen of the Rose Garden

Λένε πως είναι η πρώτη εντύπωση που σε κάνει να σχηματίσεις άποψη για κάποιον. Μπορώ να πω με σιγουριά ότι η πρώτη εντύπωση που σχημάτισα για τον ιδιοκτήτη του τσίρκου όπου ζήτησα δουλειά, το παρόν αφεντικό μου, ήταν ότι ο τύπος ήταν γλοιώδης. Το όνομα του είναι Fhuymal Shiorgol και από τα λεγόμενα του μπορεί κανείς να καταλάβει πως ο άνθρωπος είναι ψευταράς. Λέει ιστορίες για περιπέτειες που αμφιβάλλω πολύ αν έχει ζήσει ποτέ και καυχιέται ότι μέχρι και οι nobles του κράτους αυτού του βγάζουν το καπέλο. Ποτέ μου δεν τον συμπάθησα και προσπαθώ ακόμα και τώρα να τον αποφεύγω συστηματικά, ειδικά από τη στιγμή που άρχισε να μου ζητάει διάφορες γλοιώδεις σαν και αυτόν χάρες για να μου ανεβάσει τον μισθό.
Ο Fhuymal έχει μια μικρή κόρη, τρία χρόνια μικρότερη από μένα, την Raceel, την οποία αγαπώ και νοιάζομαι σαν μικρή μου αδερφή. Αυτή η μικρή είναι το άκρως αντίθετο του πατέρα της. Γλυκιά και καλοπροαίρετη, συνέχεια με το χαμόγελο στα χείλη. Με την Raceel αρχίσαμε να κάνουμε παρέα από την στιγμή που έπιασα δουλειά στο τσίρκο. Ήταν αυτή που με ξενάγησε και μου γνώρισε τα υπόλοιπα μέλη του τσίρκου.

Ανάμεσα στα μέλη ανήκει και ο Jayal, ένας άντρας αρκετά διαφορετικός από τους υπόλοιπους. Τα χαρακτηριστικά του, η φωνή του, οι κινήσεις του αλλά ειδικά η προφορά του υποδηλώνουν ότι είναι από χώρες μακρινές. Δεν ξέρω για ποιο λόγο, όμως τα περισσότερα μέλη του τσίρκου τον αποφεύγουν. Ίσως επειδή είναι πολύ μυστηριώδης, ίσως επειδή ο ίδιος επιλέγει να είναι απόμακρος. Δεν ξέρω τι ακριβώς έγινε, όμως κατά ένα περίεργο τρόπο εγώ και ο Jayal ταιριάξαμε. Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πως έγινε αυτό, πάντως ο ίδιος λάτρευε τις ιστορίες που διηγιόμουν, παρόλο που οι περισσότερες είναι δραματικές. Μου έλεγε ότι του θυμίζουν την πατρίδα του… Ήταν αυτός που μου έμαθε πώς να ισορροπώ πάνω σε σχοινί, να κάνω τούμπες και να κάνω ταχυδακτυλουργίες.

Αυτός που ίσως από την αρχή δεν με χώνεψε καθόλου είναι ο Shewiur, ο επιτηρητής του τσίρκου που βοηθάει στην οργάνωση της κάθε παράστασης. Μπορώ να μαντέψω γιατί δεν με συμπάθησε. Την ημέρα που η Raceel μου γνώριζε τους μέλλοντες συνεργάτες μου, θεώρησε ότι θα ήταν καλύτερο να μου γνωρίσει τελευταίο τον Shewiur, αφού πρώτα μου έκανε μια σύντομη περίληψη της εμφάνισης του για να μην αντιδράσω άσχημα μπροστά του.
Ο Shewiur όταν ήταν μικρός είχε παγιδευτεί σε μια πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στο σπίτι του και όταν κατάφεραν να τον βγάλουν από τις φλόγες είχε ήδη πάθει βαριάς μορφής εγκαύματα στο πρόσωπο και το σώμα, με τα οποία ποτέ δεν κατάφερε να συμφιλιωθεί. Η Raceel μου είχε πει πως από τότε που τον γνώρισε ο Shewiur έχει μια φυσική αντιπάθεια σε οτιδήποτε όμορφο, μιας που ο ίδιος στερήθηκε αυτό το προνόμιο. Μπορώ να πω πως μου έβαλε και εξακολουθεί να μου βάζει τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι από την πρώτη μέρα και πολύ περισσότερο από την στιγμή που κατάλαβε ότι είχα απήχηση και ο κόσμος μ’ αγαπούσε.
Σε γενικές γραμμές όμως μπορώ να πω ότι η ζωή στο τσίρκο δεν είναι κι άσχημη…

Comments

Για να θυμηθούμε λιγάκι και τα παλιά, μιας που διάβαζα το background της και αναπόλησα...

Όσο για το σκίτσο, ήταν ένα από τα πρώτα μου, και μάλλον και τα τελευταία μου! (Θα αφήσω την Margo να επιμελείται των σκίτσων, είναι σαφέστατα καλύτερη από μένα!)

Popular posts from this blog

Heroic Fantasy: Class Acts: Druid

Tales from the Post: Σκέψεις και μια αφιέρωση!

Planescape: Age of Spiders