Reveries, Part 1

- Θα σε βοηθήσω αν με βοηθήσεις και δεν βλάψεις τους δικούς μου, είπε ο Querianor. Ο άντρας μπροστά του τον κοίταξε και χαμογέλασε.
- Δεν ήρθα εδώ για να βλάψω κανέναν, αν και δεν περίμενα να βρω κάποιον ξύπνιο. Φυσικά και θα σε βοηθήσω. Τι είναι αυτό που θέλεις;
- Θέλω να μου πεις τι συμβαίνει, γιατί όλοι οι άλλοι είναι παγωμένοι και εγώ δεν είμαι. Γιατί δεν μπορώ να βγω από εδώ μέσα, γιατί δεν μπορώ να τους ξυπνήσω;
Ο άντρας χαμογέλασε για άλλη μια φορά.
- Δεν έχω όλες τις απαντήσεις στα ερωτήματα σου, ξέρω όμως πως δεν μπορείς να βγεις γιατί εδώ είσαι προστατευμένος από τα μάτια όλων, μόνο λίγοι ξέρουν την ύπαρξη του mythal. Σύντομα κάποιος θα έρθει να φυλάσσει αυτό το μέρος, μαζί και εσένα. Εκείνος είναι που θα απαντήσει στις άλλες ερωτήσεις σου. Ο άντρας του έριξε μια εξεταστική ματιά.
- Είσαι μικρός, ακόμα και για ξωτικό, είπε. Όμως καλό θα είναι να διδαχθείς από τώρα τους τρόπους με τους οποίους δρα η Φύση, έτσι θα μπορέσεις να προστατεύσεις τον εαυτό σου όταν χρειαστεί. Δεν ξέρω ποιος είναι ο θεός της φύσης για τα ξωτικά αλλά ξέρω πως αν απευθυνθείς στην Φύση, της δείξεις τον απαραίτητο σεβασμό και την αγάπη που πρέπει, τότε αυτή θα σε πάρει στην αγκαλιά της όπως κάθε αγαπημένο τέκνο της.
- Δεν μου είπες όμως, πως σε λένε; Και πως κατάφερες να μπεις εδώ μέσα;
- Το όνομα μου είναι Iarnis Lenessee και είμαι ένας δρουΐδης του Silvanus. Ένα από τα καθήκοντα που μου ανατέθηκαν είναι να επισκέπτομαι αυτό το μέρος τακτικά και να επιβλέπω αν όλα βαίνουν καλώς. Τώρα όμως θα έχω και άλλη δουλειά, έτσι δεν είναι, μικρέ...;
- Querianor, το όνομα μου είναι Querianor Luinnir...

Comments

Popular posts from this blog

Heroic Fantasy: Class Acts: Druid

Tales from the Post: Σκέψεις και μια αφιέρωση!

Planescape: Age of Spiders