Emerald GateKeepers

Η «θνητή» ζωή του Naralis Analor. Ο Νάραλις γεννήθηκε το 405 DR στο Μυθ Ντραννόρ. Η μητέρα του ήταν μια gold elf priestess του Corellon και ο πατέρας του ήταν ένα moon elf/Bladesinger και αρχηγός ενός λόχου των Shields of Myth Drannor, ελίτ υπερασπιστών της πόλης. Ο Νάραλις από πολύ μικρή ηλικία βρέθηκε να υπηρετεί στον ναό του Labelas, θεού του χρόνου. Ανέβηκε γρήγορα σε ιεραρχία αλλά σταμάτησε κάπως απότομα όταν αποφάσισε να δώσει βαρύτητα στην ιαματική προσευχή και όχι σε θέματα που έχουν να κάνουν με τον χρόνο και την μακροζωία των ξωτικών. Στην εποχή του αποτελούσε τον καλύτερο θεραπευτή του ιερατείου του. Η μητέρα του, η Ednathiel, αν και ιέρεια του Κόρελον δεν αντέδρασε στην απόφαση του συμβουλίου των ιερατείων στο να ακολουθήσει ο γιος της έναν άλλον θεό. Εκείνη την εποχή το συμβούλιο διάλεγε τους θεούς που θα υπηρετήσουν οι νέοι ιερείς. Έτσι μετά από ολιγόωρη προσευχή ο Labelas διάλεξε τον Νάραλις. Ο πατέρας του από την άλλη δεν συμφωνούσε καθόλου με την ιδέα ο Νάραλις να γίνε

(Το παρακάτω ποίημα ανήκει στην σειρά παιχνιδιών Final Fantasy. Αν και θα ταίριαζε και στις δικές μας ιστορίες. Ένα από τα αγαπημένα μου) LOVELESS Prologue When the war of the beasts brings about the world’s end The goddess descends from the sky Wings of light and dark spread afar She guides us to bliss, her gift everlasting. Act I Infinite in mystery is the gift of the goddess We seek it thus, and take it to the sky Ripples form on the water’s surface The wandering soul knows no rest. Act II There is no hate, only joy For you are beloved by the goddess Hero of the dawn, Healer of worlds Dreams of the morrow hath the shattered soul Pride is lost Wings stripped away, the end is nigh. Act III My friend, do you fly away now? To a world that abhors you and I? All that awaits you is a somber morrow No matter where the winds may blow My friend, your desire Is the bringer of life, the gift of the goddess Even if the morrow is barren of promises Nothing shall forestall my return. Act IV My fri

Η αληθεια πίσω από αυτή την ανάρτηση ήταν ότι γνωρίζουμε πολύ λίγα γύρω από Νάραλις και την ιστορία του. Έτσι μετά από πολύ διάβασμα και πολύ σκέψη σας δίνω την δικιά μου εκδοχή του Νάραλις ( ελπίζω να σας αρέσει και φυσικά ότι θέλετε να αλλάξουμε να μου το πείτε) …Η στιγμή είχε φτάσει. Χιλιάδες χρόνια πέρασαν από την δημιουργία του Κόρμανθορ και τώρα το στολίδι του, η πόλη του Μυθ Ντραννόρ ήταν υπό πολιορκία. Ο πόλεμος είχε ξεκινήσει πριν από μερικά χρόνια και οι χαμένες μάχες η μια μετά την άλλη είχαν οδηγήσει τον Σκοτεινό Στρατό έξω από τις πύλες. Η εκκένωση της πόλης δεν είχε στεφτεί με επιτυχία και καθώς τα φλάμπουρα και η ύβρεις των σκοτεινών πλασμάτων πλησίαζαν την Πόλη του Τραγουδιού, ξωτικά και όχι μόνο προσπαθούσαν να ξεφύγουν είτε δια μέσου μαγικών πυλών, είτε με διάφορα καραβάνια πριν ο στρατός τους περικυκλώσει. Η μαγεία είχε αποδυναμωθεί καθώς και το τελευταίο Μύθαλ της πόλης άρχισε να εξασθενεί. Κανείς δεν γνώριζε το τι είχε συμβεί. Κανείς δεν το περίμενε. Η Πόλη της Μαγ

16 ώρες με την οικογένεια Jameson. Μια τρομερή οικογένεια ανθρώπων ήταν το επόμενο ταξίδι για τον Γκαέλαθερ. Μια μικρή ανάπαυλα (αν μπορούσε να χαρακτηριστεί έτσι) πριν τον εφιάλτη του Tilverton. Μια ματιά στην καθημερινότητα τούτης της ιδιαίτερης οικογενείας. Τα θρησκευτικά ζητήματα λύθηκαν γρήγορα και απλά. Η απλότητα της Τάνια, arch priestess of Ilmater, ήταν καταλυτική και επέδρασε άμεσα στον νεαρό ιερέα του Νάραλις. Η αδελφοποίηση ήταν προ πυλών και η βοήθεια θα ήταν άμεση μιας και οι 2 θεοί μοιράζονται το suffering των πλασμάτων. Το 2ο σκέλος της συζήτησης έγινε κεκλεισμένων των θυρών, με τα παιδιά μακριά από την συζήτηση και τον άρχοντα Τόμας παρών. Η αντίληψη του Γκάελ αμέσως ανακάλυψε ότι ο ιερέας της Sulune ήταν στην πραγματικότητα ένας λυκάνθρωπος. Είχε ακούσει αυτή την ιδιαιτερότητα αυτού του ιερατείου το οποίο μοίραζαν την δύναμη του φεγγαριού με την Sehanine αλλά ποτέ δεν πίστευε ότι θα συναντούσε ένα τέτοιο πλάσμα. Η ωριμότητα των αρχόντων του Thunderstorm βοήθησε την συ

Ήταν ένα ήσυχο σούρουπο, οι ήχοι της μικρή πόλης της Waukeen έσβηναν σιγά σιγά καθώς οι κάτοικοι επέστρεφαν στα σπίτια τους να ξεκουραστούν. Τα τείχη άφηναν μεγάλες σκιές στο λυκόφως, αλλά μόνο για λίγο. Οι στρατιώτες, όπως κάθε βράδυ πια εδώ και μερικούς μήνες, άναβαν τους πυρσούς των μικρών πύργων και των κεντρικών δρόμων της πόλης. Αυτή η μικρή αλλαγή είχε φέρει στους κατοίκους μεγάλη χαρά και τον πρώτο καιρό μιας και ήταν καλοκαίρι, μαζεύονταν γύρω από το φως, έλεγαν ιστορίες από τις αλλοτινές τους πατρίδες, έπιναν κρασί, χαιρόντουσαν τον έναστρο ουρανό, γελούσαν και φώναζαν με την περίπολο όταν ένας από τους πυρσούς των δρόμων έσβηνε ξαφνικά. Μαζί με τις μέρες που περνούσαν ωστόσο, πέρασε και ο ενθουσιασμός, στον κόσμο των ανθρώπων τίποτε δεν κρατά για πάντα. Εξάλλου είχε έρθει το φθινόπωρο, το βράδυ στο βορρά είχε ψυχρούλα και τη μέρα πολύ δουλειά, ήταν η εποχή του οργώματος και της σποράς. Οι σάλπιγγες της ανατολικής πύλης ήχησαν προειδοποιητικά καθώς τα φωτεινά λάβαρα των

(απόσπασμα από την ομιλία του Γκαέλαθερ. Νομίζω ότι θα καταλάβετε γιατί δεν μπορώ να αποφασίσω ποιο prestige class να διαλέξω) …Everemeet’s defenses have been breached, Sildëyuir is under siege, Naralis Analor has been revealed to us to ease our pain and guard our passing to Arborea… Evereska is neither a mere kingdom, nor the safe haven for Moon and Gold elves, Wild and Sea elves, Twilight and Night elves… Evereska is OUR kingdom of Light, The Kingdom of the Seldarine… Afflatus Divine… Lord Gaelather Nihmendu, First Knight of the the 1st Order of the Dove/Cleric of the Moon. Η ομιλία του Γκαέλαθερ στο Συμβούλιο των αρχαίων ξωτικών της Εβερέσκα είχε μόλις τελειώσει. Το μεγαλύτερο μέρος των κερκίδων είχαν σωπάσει μπροστά στις σημαντικές πληροφορίες. Υπήρχε μια μερίδα όμως ξωτικών οι οποίοι διαμαρτύρονταν έντονα μπροστά στις νέες αποκαλύψεις. Το ιερατείο του Σέβαρας ήταν ένα αγκάθι στην προσπάθεια του νεαρού μισό ξωτικού. Το ήξερε και θα έπρεπε να σκεφτεί δια μέσου του δρόμου της διπλω

Μετά από πολύ ψάξιμο (για άλλη μια φορά!) και τις συντονισμένες προσπάθειες εμού και της αγαπημένης Margo, βρέθηκαν επιτέλους και οι εικόνες όλων των αρσενικών μελών της οικογένειας Jameson. Σας τους παρουσιάζω ευθύς αμέσως! Thomas Jameson Elran Jameson Elazar Jameson Blaze Jameson Raven Jameson Υ/Γ: Αγαπητέ Oliva, είδα την εικόνα που μου έστειλες για τον Elazar, αλλά πιστεύω ακράδαντα πως η εικόνα που διάλεξε η μαμά του για αυτόν είναι πολύ πιο κατάλληλη και ταιριαστή στην προσωπικότητα του αλλά και στα γονίδια (μιας που μοιάζει με την οικογένεια του, απλά είναι σκουρόχρωμος). Αν θέλεις μπορώ να αναρτήσω και την εικόνα που μου έστειλες και να ακούσουμε και τις γνώμες των υπολοίπων!

Τα πάντα μαύρισαν γύρω από τον Γκαέλαθερ. Δεν ήξερε που βρίσκονταν. Την μια στιγμή περπατούσε μαζί με την Ίβαε, τον Γκρόλγκ και την Τρίσα στους δρόμους της Ieraebor και μετά το απύθμενο σκοτάδι. Η υπόλοιπη ομάδα πάγωσε. Η Ίβαε έπιασε τον αδελφό της και προσπάθησε να τον συνεφέρει αλλά αμέσως κατάλαβε ότι ο μικρός Γκάελ ονειρευόταν. «Ήρθε το τέλος μου; Αυτός είναι ο θάνατος» ήταν οι πρώτες σκέψεις του Γκαέλαθερ. Βίωνε ένα σκοτάδι χωρίς προηγούμενο. Απελπισία και φρούδες ελπίδες. Προσπάθησε να χαμογελάσει και να διώξει μακριά αυτές τις σκέψεις «Σήμερα είναι τα γενέθλια μας Ίβαε» αλλά δεν μπορούσε να αντισταθεί. Ένοιωθε την ψυχή του σαν πεταλούδα η οποία πετάει προς το φως, προς την φωτιά, προς το τέλος της. Είδε την ζωή του να περνάει γοργά από μπροστά του, ένα reverie γεμάτο αίμα, ο θάνατος της μητέρας τους, ένα νανούρισμα για το θαύμα της ζωής, η εξορία, το τρομερό μυστικό και στο τέλος το πρόσωπο την αγαπημένης του αδελφής. Στο αρχοντικό της Εβερέσκα ο Γκαέλ είδε την Ίβαε, ήταν θλιμμ

Ο νεαρός Γκάελ προσχώρησε μέσα στο προσωπικό τους κήπο. Είχαν περάσει 5 χρόνια από τότε που είχε εξοριστεί από την Εβερέσκα και τώρα μαζί με την πολυαγαπημένη του αδελφή, Ίβαε, ζούσαν σε ένα από τα αρχοντικά σπίτια του Waterdeep. Πέντε χρόνια που πέρασαν τόσο γρήγορα που οι αναμνήσεις του ήταν τις περισσότερες φορές θαμπές. Ο Γκάελ ήξερε πολύ καλά τον ιδιαίτερο ύπνο των ξωτικών. Αν και ήταν ο ίδιος ένα μισό ξωτικό είχε μάθει κάτω από την καθοδήγηση της Ίβαε να τον εξασκεί αλλά και πάλι αυτά τα 5 χρόνια πέρασαν γρήγορα… ίσως να έφταιγαν τα τρομερά μυστικά της Sehanine, ίσως η εμφάνιση του Naralis. Ήξερε την αλήθεια και σαν ένα δυσβάστακτο φορτίο είχε αποφασίσει να την κουβαλάει μαζί του… Η Ίβαε μόλις είχε αποσυρθεί στα ιδιαίτερα για να ξεκουραστεί και ο Γκαέλαθερ έμεινε μόνος. Η αδελφή του είχε αρχίσει τα μαθήματα μαγείας και η ψυχή και το πνεύμα της ήταν δοσμένα στην αρχαία τέχνη αλλά ακόμα και τα ξωτικά χρειάζονται λίγες στιγμές ηρεμίας και ξεκούρασης. Ο Γκαέλαθερ ήξερε ότι η αδελφή τ

Τελικά δεν είναι και τόσο εύκολη δουλειά να βρεις τις εικόνες όλης της οικογένειας με τόσα μέλη, αλλά νομίζω πως τα κατάφερα για άλλη μια φορά! Σας παρουσιάζω τις γυναίκες της οικογένειας, οι άντρες στο επόμενο post!  Tania Rabascau Angelika Jameson Klarissa Jameson Midnight Jameson Love Jameson

Μετά από πολλές ώρες αναζήτησης εικόνων για τους χαρακτήρες και τους NPCs του campaign μας, έπεσα πάνω σε δύο εικόνες που νομίζω δεν θα μπορούσαν να είναι κανένας άλλος παρά η Ivae και ο Gaelather όσο ήταν παιδιά. Ελπίζω να σας αρέσουν, εγώ τις λάτρεψα! Ivae studying magic Gaelather playing in the garden

Βασικά δεν ξέρω αν θα έπρεπε να κάνω αυτή την ανάρτηση τέτοια ώρα. Μετά από πολύ αλκοόλ και πολύ μουσική είπα και εγώ να γράψω κάτι. Εδώ και 2 εβδομάδες έψαχνα να βρω ένα κομμάτι για την Angelika, όχι μόνο για την γνωριμία με τον Gaelather (για αυτό ετοιμάζω μια μικρή ανάρτηση) αλλά και για τις επιλογές που έκανε και που οδηγήθηκε (στο πυρ το εξώτερο). Ένα εξαιρετικό κομμάτι. http://www.youtube.com/watch?v=n1VmxzChg4E The Enigma Of Life Still speaks the silence It speaks in riddles to my mind And time keeps passing by As I walk tearful through this life Dreams pass by silently, I see them waving back at me All hope is long since gone, I guess it really never was there at all A mirage passed on I know the darkness will break me And you can not save me, can't catch my fall I feel the sorrow embrace me, this life depraves me I'm lost forevermore (ποτέ μην λες ποτέ...) My life darkens year by year, and no one seems to really care My fear always lingers here, it's growing strong

Πως είναι δυνατόν να πεθάνει ο Χρόνος και η Μοίρα, όταν καθημερινά νοιώθεις την παρουσία τους σαν καινούρια πνοή, σαν αερικό; “ All of this has happened before and all of this will happen again...” Κανείς δεν περίμενε εκείνη την επίθεση. Ήταν τόσο αιφνίδια που τους άφησε όλους μουδιασμένους, χωρίς να προλάβουν να οργανωθούν και να αμυνθούν. Τώρα πια οι άντρες βρίσκονταν νεκροί ή αργοπέθαιναν στις άκρες του δρόμου καθώς οι επιδρομείς έδεναν στα άλογα τους τα κάρα και τις γυναίκες που είχαν αιχμαλωτίσει. Τώρα πια δεν θα έφταναν ποτέ στην αρχαία Orva, το σημερινό Cormyr. “Οι γυναίκες είναι τα πολυτιμότερα λάφυρα αυτού του καραβανιού, και ευτυχώς αυτή τη φορά δεν είναι πολλές οι άσχημες!” άκουσε να λέει ένας από τους επιδρομείς, η μία από τις δύο ανθρώπινες φιγούρες αυτής της συμμορίας. Η ίδια δεν έκλαιγε όπως οι άλλες, και ας ήταν μικρή, μόνο 1 6 χρονών. Ήταν η μόνη απολύτως ψύχραιμη, η μόνη που τολμούσε και κοιτούσε κατάματα την ανθρώπινη ανδρική φιγούρα που είχε μόλις μιλήσει. “Εσύ ε

Gaelather (Gael-ath-er) Pegasus of Winter Secret name: Mynes (My-nes) Emerald Heart Κεφάλαιο 1 Commune (Silence http://www.youtube.com/watch?v=MI3OgbJS6oc) Το παιδί σήκωσε τα χεράκια του στον ουρανό. Ήταν πολύ χαρούμενο καθώς η πρώτες νιφάδες του χιονιού εμφανίστηκαν πάνω από την πόλη της Εβερέσκα. Ο μικρός Gaelather έτρεξε μέσα στο παλάτι της Ίβαε και άρχισε ένα ξέφρενο πανηγύρι. Η λεπτοκαμμομένη Ίβαε άρχισε να κατεβαίνει από το πάνω όροφο. Σήμερα ήταν τα γενέθλια του μικρού της αδελφού. Μια τόσο σημαντική ημέρα για τους θνητούς. Σήμέρα θα του έκανε το πρώτο σημαντικό του δώρο, το πρώτο του σημαντικό μάθημα. -Μην φοβάσαι μικρέ μου Gaelather. Έχουν περάσει 10 χρόνια από τότε που γεννήθηκες και πάντα ήθελες να μάθεις για την μητέρα μας. Ο Gaelather άπλωσε τα χέρια του και περίμενε με αγωνία. Θα έβλεπε για πρώτη φορά την μητέρα του. Ο ίδιος αντιμετωπίζωντας ως μισο ξωτικό την απέχθεια την κοινότητα που μεγάλωνε πίστευε ότι με αυτόν το τρόπο θα μπορούσε να νιώσει καλύτερα. .... Οι εικό

Επειδή δεν μου αρέσει να κάνω διακρίσεις, και μιας που όταν ξεκινήσαμε το campaign κανένας δεν σκέφτηκε να ποστάρει τις εικόνες των χαρακτήρων του, είπα να το κάνω εγώ για να έχουμε τουλάχιστον εικαστικά μια συνοχή. Gaelather Nihmedu Ivae Nihmedu

Μπορεί να μου έβγαλε λιγάκι την ψυχή το Photoshop, αλλά κατάφερα να φτιάξω τον Querianor ακριβώς όπως τον είχα στο μυαλό μου. Σας παρουσιάζω λοιπόν τα δύο night elves μας! Querianor   Sheeriyana

Όπως θα προσέξατε, βρήκα επιτέλους τον χρόνο να μεταμορφώσω για άλλη μια φορά το blog μας! Σκέφτηκα, και θα ήθελα και την γνώμη σας σε αυτό, μαζί με την εμφάνιση του blog (background και banner) να αλλάζει και ο τίτλος του banner σύμφωνα με τον τίτλο του campaign που παίζουμε την εκάστοτε στιγμή. Ελπίζω να σας αρέσει σαν ιδέα! :))) Up to the stories now! :)