Emerald GateKeepers

“Relay the call to my private quarters” The Captain’s authoritative voice commanded his Comms Officer. Before the Officer managed to acknowledge his superior, the Captain stormed out of the Bridge and headed for his quarters. The automated door slid open in recognition of Captain James Thaddeus Xavier, of the Battleship GNN “Thor”. He entered the pitch dark room and gave a quick voice command to the holographic communicator. The hologram of a male figure flickered to life. Captain Xavier sat on his chair and produced his smoking pipe from the folds of his Federal Captain’s uniform, which he handled nervously until it was lit. His body language showed so far a man without patience. Maybe smoking would allow him to regain authority in his posture. “You still can’t get rid of that awful thing I see…” The voice of the hologram toyed with the Captain’s addiction. “Old habits die hard Captain Gabriel” replied the weary Captain. For a brief moment, Xavier’s thoughts dr

«Σαν τον Ροβινσώνα Κρούσο, επιβιώσαμε απ’ ότι ήρθε στο κατώφλι μας. Ένας ήλιος που έσβησε, ένα διαστημικό ταξίδι το οποίο διήρκησε χίλια χρόνια, ένας νέος κόσμος και μια νέα γη. Αλλά για ακόμη μια φορά ήταν ένα απατηλό όνειρο. Ο πόλεμος μας βρήκε και οι πρωτογέννητοι διέλυσαν το νέο μας κόσμο και σαν μην έφταναν όλα αυτά εμφανίστηκε και το διαγαλαξιακό συμβούλιο. Μας υποσχέθηκαν ειρήνη και ευημερία και όλα αυτά σαν μια συνδρομή σε ένα φτηνό περιοδικό, όλα αυτά σε μια δοκιμαστική περίοδο. Θα ξανασηκωθούμε γιατί αυτή είναι η κληρονομιά μας και αυτό είναι το όνομα της φυλής μας. Είμαστε αυτοί που κοιτάμε πάντα ψηλά .  We are falling so we can rise again» Stay Safe and Up to the Stories Sir Oliva de ilien

Η υπόσχεση …Έλεγχος συστημάτων… καταγραφή ζημιών… το υποσύστημα υποστήριξης ζωής καταρρέει.. εκτιμώμενος χρόνος 700 δευτερόλεπτα…699…698…697…696… Υποτίθεται ότι ήταν μια γρήγορη και καθαρή δουλειά. Μια αιφνίδια επίθεση στο μεταγωγικό της Ομοσπονδίας, αρπαγή του πακέτου και συνάντηση στο σημείο παράδοσης. Είχαν περάσει 25 χρόνια και οι δουλειές αυτές για το Καρτέλ ήταν το φυστικοβούτυρο στο ψωμί του Ριχάρντου. Πως και θυμήθηκα το φυστικοβούτυρο; Αναρωτήθηκε ο Ριχάρντο. Είχε δοκιμάσει μια φορά όταν ήταν παιδί, τότε που ακόμα μάθαινε την έννοια της λέξης αρπαγή. Του είχε αρέσει πολύ και δεν το είχε ξεχάσει, μα τώρα η μοναδική γεύση που είχε στα χείλια του ήταν αυτή του αίματός του. Το μικρό και ευέλικτο αστρόπλοιο του είχε υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά από τους Ομοσπονδιακούς. Είχε συνηθίσει να ξεφεύγει από τους αντιπάλους τους αλλά αυτή την φορά τον είχαν τσακώσει. Ένοιωθε σαν να τον περίμεναν στην επόμενη γωνιά του γαλαξία. Το σκάφος του χτυπήθηκε και την τελευταία στιγμή χρη